Đejms Lansdaun Norton (James Lansdowne Norton) je osnovao Norton kompaniju 1898 godine. Prvi motocikl se pojavljuje 1902 godine (u principu, to su bili biciklistićki ramovi na koje su montirali Francuske ili Švajcarske motore). Godine 1908 počinju sa proizvodnjom sopstvenog agregata. Priča o Nortonu je priča o usponima i padovima. Prvo gašenje kompanije se desilo 1913 godine kada je investitor i kreditor kompanija Shelley & Co traži naplatu dugova. Sledežće godine uz partnerstvo Đ. L. Nortona i BoB Šelija (Shelley iz one kreditorske firme) ponovo se rađa Norton. Poznati logo pojavljuje se u katalozima 1914 godine i dizajnirala ga je Etel (ćerka Đejmsa Nortona), te su od 1915 godine svi motocikli nosili taj logo (do današnjih dana). Moram pomenutu da je Etel takođe bila i test vozač. Đ. L. Norton umire 1925 godine u 56 godini života. Između 1937 i 1940 godine četvrtina svih prodatih motocikla u Velikoj Britaniji je noslia logo Norton. Poslije drugog svjetskog rata Norton se dalje razvija i to prvenstveno na trkačkom planu gdje je jednocilindrični Manx bilježio uspjehe. Zbog takve isključive orjentacije ka trkama Norton opet pada u finansijske probleme te je 1953 godine prodat kompaniji AMC, skraćeno od Associated Motor Cycles koja je u vlasništvu već posjedovala čuvene britanske marke kao što su: AJS, Matchless, Francis-Barnett i James. Zato se 1962 godine zatvara fabrika Norton, a sva proizvodnja se seli u AMC fabriku u jugoistočnom Londonu. Zvanično se Norton povlači iz trka 1954 godine (privatni timovi su kupovali Norton Manx motocikle te sa njima učestvovali na trkama). Tokom šezdesetih godina prodaja motocikla u Velikoj Britaniji opada te se AMC nalazi u dugovima. Tada (1966 godine) AMC preuzima konglemorat Manganese Bronze. Manganese Bronze je u vlasništvu imao motociklističku kompaniju Villiers. kako je u AMC grupaciji jedino Norton donosio profit odlučeno je da se ostale moto kompanije ugase, s' tim da je do 1969 godine na Nortone stavljana oznaka AJS ili Matchless do 1969 godine. Dakle, 1966 godine Manganese Bronze formira kompaniju Norton-Villiers. U okviru te kompanije razvijen je čuveni Norton Commando. Sda ću da se dotaknem još jedne čuvene britanske marke BSA koja je od 1951 godine vlasnik Triumpha. BSA grupacja je takođe zapala u krizu te traže pomoć od britanske vlade. Da sada ne objavnjavam sve moguće političko-ekonomske kombinacije koje su bile u igri krajnji rezultat je izgledao ovako: Manganese Bronze se odriče svog djela kompanije i daje ga BSA grupaciji, dok zauzvrat BSA grupacija kompaniji Manganese Bronze ustupa poslove koji nisu vezani za motociklizam (proizvodnja šasija i konstrukcije za čuveni crni londonski taksi). Kako je ime Triumph bilo popularnije 1973 godne formirana je nova kompanija sa nazivom Norton Villiers Triumph. Iako je BSA kupila prvao na wankel agregat NTV se opredjeljuje da Norton motocikli ubuduće budu sa tim agregatima te se posvećuju razvoju nove generacije Norton motocikla sa isključivo wankel agregatom. No, vlada britanije se u međuvremenu promjenila i nije podržavala tzv. izvozne kredite te se NTV (Norton Villiers Triumph[) gasi 1978 godine. Pravo na ime Norton se podjelilo na četri djela, odnosno četri kompanije su posjedovale pravo na to ime, jedna za područije SAD, druga za područije Velike Britanije, treća za područije Zapadne Njemačke i četvrta za ostatak svjeta. Uglavnom se poslije toga čulo za britanski Norton koji je i zadržao pravo na wankel motore. Proizvode takve motore za policiju (Interpol 2, Commando P52), pa i za civeile (Interpol 2 Classic, Classic, Commando P53, F1). Tu su i trkački motocikli. Novi vlasnik od 1988 godine Phillippe LeRoux te se uz pomoć svežeg kapitala pojavljuju novi modeli i Norton ponovo učestvuje na trkama. Kada je ministrastvo trgovine i industrije počelo istragu o LeRoux-ovom poslovanju Norton se ponovo našao u teškoćama. Tako vlasnik Nortona postaje američka kompanija Wildrose Investments. Na čelo Nortona 1993 godine dolazi Rosanda Skalbanija (kćerka Nelsona Skalbanija, vlasnika firme koja je sada vlasnik Nortona). Međutim 1994 godine vlasnik Nortona postaje Aquilini Investments jer Wildrose Investments nije isplatio novac za kupovinu kompanije (nije ni čudo što je uprava Nortona bila nezainteresovana za fenomenalni trkački motocikl koji su imali http://www.nolimitbikers.com/forum/view ... =18&t=3387" onclick="window.open(this.href);return false; ). Saga sa Nortonom se nastavlja, da bi 1996 godine prestali da se proizvode motocikli sa Norton značkom. Daljna promjena vlasništva se i dalje dešava da bi 1998 grupa američkih investitora kupila pravo na ime Norton. kako su postali vlasnici tog imena za cijeli svjet objavili su da se Norton vraća u proizvodnju i da će paleta motocikala biti široka. Kao ozbiljnu najavu prikazuju monstruozni model Nemesis. Ipak, ništa Norton značke na novim motociklima još nema.
Znajući sve ovo pomisliće neko da još dugo nećemo gledat Norton motocikle. Krajgton konstruktor čuvenog trkačkog Norton RCW 588 motocikla je znao da njegov motocikl nije ni približno dostigao vrhunac razvoja. On je uz pomoć Norton entuzijasta Roj Ričardsa (Roy Richards) konstruisao nanovo trkački motocikl koga je označio sa NRV 588. Dakle, osnova je dobro poznati vankel agregat sa dvije komore radne zapremine 588 kubika. Kada su poslije godinu dana rada 2007 godine prestavili gotov motocikl objavili su podatke da mašina razvija 165 KS pri 11.450 o/min. sa težinom od 131 kg sa svim tečnostima (bez goriva). 165 KS na 131 kg, nije loš odnos. na pstavljanu Krajgton je rekao: ,,To je motocikl koji sam htio da stvorim 1995 godine (evo je priča o tkačkom Nortonu http://www.nolimitbikers.com/forum/view ... =18&t=3387" onclick="window.open(this.href);return false; ) jer smo 1994 godine pobjeđivali i Yamahu i Ducati, ali ja sam htio da odem još dalje. Tada sam, te 1994 godine i dao interviju pričajući o planovima. Kada me je prije tri godine Roj Ričards zaposlio da restauram sve rotacione Norton motocikle za njegov model pokazao mi je taj članak i ptao me je hoćeš li da se priča završi. Uz njegovu finansijsku pomoć prestavljam motocikl kakav sam terbao prestaviti 1995 godine''.
I zaista je tako. Motor ovog unikatnog motocikla je napravljen od jednog preostalog motora koji je proizveden 1994 godine i trebao je da bude rezervni agregat. Umjesto karburatora montirano je ubrizgavanje, takođe je usis nanovo dizajniran koji sada ima promenjljivu dužinu usisnih kanala u zavisnosti od broja obrtaja motora. Ipak Krajgton kaže da bi snaga mogla biti i veća kada bi mogao da razvija ovaj motor na pravi način. Oplate za motocikl je dizajnirala kompanija Harris Performance i ofarbane su tako da podjećaju na boje koje su nosili čuveni Norton Manx motocikli. ram je napravljen od aluminijuma i zbog dimenzija agregata nije veći od trkačkih motocikala zapremine 250 kubika. Za vješanje su uzete najbolje komponente koje izrađuje Öhlins. Radi smanjenja težine točkovi su napravljeni od magnezijuma.
Osim pokazivanja da je rotaciona tehnika superiorna oni nisu krili da im je namjera lansiranja ovog modela ponovno buđenje imena Norton. Uz finansijsku inekciju onih koji poseduju pravo na ime Norton tvrdilo se da bi bila mogla moguća i cestovna verzija sa 170 KS i sa 150 kg ... No, i ovo je još jedan neuspjepan pokušaj buđenja Nortona, no ovo je ujedno i zadnji motocikl koji je imao rotacioni agregat. Iako je ovaj jedan primjerak napravljen on se i dalje vozi po raznim dešavanjima pa se može naći dosta snimaka ovog motocikla.
brum brum brm brm brrrrrrrrrrrrrm.... i kez od uva do uva
